Herken je dat (van vroeger)? Je kijkt naar een film en iets daarin raakt je. Laat je dat toe of niet? Even opzij kijken of degene met wie je die film kijkt ook geraakt is. Het lijkt wel of als de ander het toelaat, jij dat ook mag. Permissie van de ander en dan pas permissie van jezelf om te laten zien wat het echt met je doet.
Permissie of goedkeuring, toestaan, toelaten om iets te doen of te laten, dat wat er is er mag zijn.
Ook bij verlies kom je dit mechanisme tegen. Wat sta je jezelf of de ander daarin toe, wat laat je wel en wat niet zien. Luistert de ander echt naar je verhaal, laat die persoon geraaktheid zien of niet en wat betekent dat voor jou?
In coachtrajecten dacht ik in het begin dat ik als professional mijn geraaktheid niet mocht laten zien. Toen ik dat een keer als coach wel deed en checkte wat het met de ander deed, gaf die persoon aan dat hij nu pas voor zichzelf toegaf dat het ook heftig was en zich echt gehoord en begrepen voelde. Mijn permissie om te laten zien wat het met me deed, gaf hem de permissie die hij nodig had voor zijn stappen. Als mens / coach mag je ook wat van jezelf laten zien, het helpt de ander verder. Als coach gaat het echter niet over jou, het helpt de cliënt verder.
Ook bij groepen, teamontwikkeling en organisatieontwikkeling kom ik het tegen. Mag of wil je laten zien wat een ander takenpakket of een reorganisatie met je doet of niet? En wat gebeurt er als de organisatie daar ruimte voor biedt of als iemand in het team dat wel laat zien of bespreekbaar maakt? Vaak geeft het lucht en ruimte dat er ook voor die vorm van ‘verlies’ even begrip en aandacht is. Dit doet niks af aan de mogelijkheden die een verandering ook kan bieden en aan mensen die er juist energie van krijgen. En wie weet levert het nog bruikbare aandachtspunten op voor de gekozen aanpak.
Even permissie om stil te staan bij hoe het was, hoe het nu is en waar je als mens of team of organisatie naar toe gaat. Je moet eerst iets vastpakken, daarna kun je het pas loslaten en eventueel wat lichter bepakt je weg vervolgen.
Aandacht, een luisterend oor, begrip, bespreekbaar maken en waar nodig rituelen kunnen daarbij helpen. En van daaruit weer mogelijkheden zien en stappen zetten in de richting die je wilt gaan.
Wil je hier meer over weten of vrijblijvend kennismaken, neem dan contact met me op.
Nynke